Saturday, March 3, 2012

Femínistar og karlhatur

Femínistar eru oft sakaðir um karlhatur, en bera það jafnharðan af sér. Hver skyldi sannleikurinn vera? Við skulum skoða málið!

Samantekt

Davíð Þór Jónsson hefur orðið fyrir óvægnum árásum femínista fyrir það að hafa skoðanir sem ekki eru femínistum þóknanlegar. Femínistar gera ekki greinarmun á málefnalegri og rökstuddri gagnrýni annars vegar, og skítkasti og kvenfyrirlitningu hins vegar. Ég skoða nokkur dæmi um þetta. Að lokum sjáum við nokkur dæmi um tært karlhatur sem femínistar breiða út.


Davíð Þór Jónsson er yfirlýstur femínisti. Hlutskipti nytsama sakleysingjans innan femínismans kristallast líklega hvergi betur en í persónu og hlutskipti Davíðs. Það sem yfir þann vesalings mann gekk á undanliðnu ári (sem hann getur kannski að einhverju leyti sjálfum sér um kennt) leiðir berlega í ljós það fals sem femínistar bera fram þegar þeir tala um það hvað það er að vera femínisti og að hverju og hverjum femínistar beina spjótum sínum.


Rifjum fyrst upp hvað það er að vera femínisti að dómi femínista sjálfra:

„Femínisti er karl eða kona sem veit að jafnrétti kynjanna hefur ekki verið náð og vill gera eitthvað í því.“

Allt bendir til þess að Davíð Þór Jónsson falli undir þessa skilgreiningu. Það reynist hins vegar ekki vera nóg þegar á hólminn er komið, meira um það síðar. Um það að hverjum femínistar segjast beina spjótum sínum í baráttu sinni, þá hefur það oft komið fram að femínistar segjast ekkert hafa við karlmenn almennt að sakast og að femínistar fagni því sem karlmenn hafa fram að færa í umræðuna, en að femínistar ráðist gegn einstaklingum eins og Gillzenegger sem kvenfyrirlitningin lekur af. Annað kemur þó á daginn.

Davíð Þór Jónsson skrifaði blaðagrein haustið 2011 þar sem hann gagnrýndi aðferðir samtaka sem kalla sig "Stóru systur".


Viðbrögðin létu ekki á sér standa. María Lilja Þrastardóttir, femínisti, skrifaði grein á vefritið Innihald.is og réðst að persónu Davíðs á hinn rætnasta hátt ásamt margföldum útúrsnúningi á orðum Davíðs. Þá grein er ekki lengur hægt að lesa þar eð hýsillinn ályktaði að María hefði margbrotið reglur þess miðils og fjarlægði greinina. Í grein sinni hafði Davíð ekki gert annað en að setja fram málefnalega gagnrýni á Stóru systur, en slíkt er ekki ær og kýr femínista - nema þá nytsömu sakleysingjanna. Davíð hótaði Maríu málsókn, og María svaraði með duldum hótunum þar sem hún gaf í skyn að Davíð yrði spyrtur saman við einstaklinga eins og Geira Goldfinger og Ólaf Skúlason ef hann léti verða af hótun sinni. Davíð skildi hvað klukkan sló og guggnaði. Hann endaði á að biðja Maríu afsökunar, og það gerði einnig miðillinn Innihald.is. María bað aldrei neinn afsökunar vegna þessa máls svo ég viti.

Nú hefur Davíð kannski haldið að honum hafi tekist að kaupa sér frið - en friðkaupastefna gagnvart alræðishyggjusöfnuðum hefur aldrei verið góður bissniss eins og Neville Chamberlain komst að raun um. Það leið ekki á löngu þar til næsta gusa gekk yfir Davíð, í þetta skipti frá femínistanum Sóleyju Tómasdóttur í pistli á Smugan.is:


Þarna vitnar Sóley í grein eftir Davíð Þór Jónsson:

"Femínismi, sem setur konur í þá stöðu að þurfa að afsaka og réttlæta klæðaburð sinn, notkun á snyrtivörum, verkaskiptinguna inni á heimilinu eða jafnvel langanir í kynlífi, er á villigötum. Þegar hugmyndafræði, sama hvaða nafni hún nefnist, fer að fela í sér ritskoðun, tískulögreglu og persónunjósnir er hún löngu hætt að snúast um hugsjónir. Þá hefur vænisýkin tekið völdin, eins og svo sorglega mörg dæmi sanna."
Þarna hefur Davíð sett fram gagnrýni á femínismann sem er vissulega hörð, en engu að síður málefnaleg og vel innan þeirra marka sem almenn smekkvísi myndi setja, og er ekki beint að neinum nafngreindum einstaklingi. En sem fyrr segir, slíkt höfðar ekki til femínista, nema þá nytsömu sakleysingjanna. Sóley líkir þessum málflutningi við strák sem kallaði hana "kuntu" - hana persónulega. Ekki aðeins það, heldur setur hún ummæli Davíðs í skýrt samhengi við Gillzenegger og hans lífssýn. M.ö.o., eins staðfastur og áberandi femínisti eins og Sóley Tómasdóttir er, gerir engan greinarmun á því að kalla konu "kuntu" eða lifa lífi stækrar kvenfyrirlitningar annars vegar, og málefnalegri gagnrýni á hugmyndafræði og aðferðum hins vegar. Fleira bitastætt er að finna í grein Sóleyjar. Davíð hafði kallað sig femínista í grein sinni og samkvæmt skilgreiningu femínista sjálfra getur hann mæta vel fallið í þann hóp. Sóley er þó ekki á þeim buxunum að samþykkja það. Um þetta segir Sóley:

"sniðugt strákar, prófið þetta næst, þið getið gagnrýnt harðar ef þið þykist vera innanbúðarmenn"

Davíð er sem sagt ekki femínisti eftir allt saman. Kannski hann hafi gleymt að lesa smáa letrið - eða skyldi hafa bæst eitthvað við skilgreininguna í skjóli nætur? Þetta minnir á boðorð Dýrabæjar í skáldsögu George Orwells, en það er einmitt sá höfundur, ef ekki sá maður, sem hefur lagt mest af mörkum til að vara við alræðishyggju. "Ekkert dýr má sofa í rúmi" breyttist skyndilega í "Ekkert dýr má sofa í rúmi með ábreiðu". Kannski hin raunverulega skilgreining á femínistanum hljóði svona:

„Femínisti er karl eða kona sem veit að jafnrétti kynjanna hefur ekki verið náð og vill gera eitthvað í því án þess að gagnrýna söfnuðinn"

Hér hefur femínistinn fellt grímuna algerlega, um þau atriði sem ég hóf þennan pistil á. Á tyllidögum þykjast femínistar eingöngu ráðast gegn öfgafullum dæmum kvenfyrirlitningar, en reynslan sýnir að þeir ráðast jafnt gegn þeim sem gagnrýna femínismann með málefnalegum hætti. Þeir sem telja sig til femínista þurfa ekki að uppfylla annað en að berjast fyrir jafnrétti kynjanna, segja femínistar, en þeir sem gagnrýna aðferðirnar eru settir út af sakramentinu, og rúmlega það. Að síðustu staldra ég við eftirfarandi málsgrein:

"Mér er skapi næst að líta á kynslóðina sem fórnarlömb. Fórnarlömb öfgafullra staðalmynda sem hafa verið mærðar og dáðar af fyrirtækjum og fjölmiðlum og haft stórkostleg áhrif á sjálfsmynd, sjálfstraust og hegðan fólksins sem er að vaxa úr grasi."


Þetta er mjög merkileg setning, vegna þess að alræðishyggjusöfnuðir reyna ætíð að sannfæra fólk um að það sé fórnarlömb afla eða aðstæðna sem það stendur varnarlaust gagnvart. Ég kalla þetta fórnarlambsvæðingu. Málið er nefnilega að ef þér tekst að sannfæra manneskju um að hún sé fórnarlamb, þá nærðu valdi yfir henni. Meira um það síðar.

"Myndaalbúmið" og karlhatrið

Hildur Lilliendahl Viggósdóttir, er yfirlýstur femínisti. Hún hefur safnað saman ummælum nafngreindra einstaklinga, allt karlmanna, á facebook síðu sinni undir yfirskriftinni "Karlar sem hata konur". Vissulega er þar að finna ummæli sem bera mælandanum ekki fagurt vitni, en líka er þar að finna allnokkrar sem er erfitt að sættast á að verðskuldi að mælandinn sé ataður auri og sakaður um að hata konur. Ég ætla að sýna nokkur dæmi.


"ekkert má orðið.. blátt M&M gefur krabbamein ef þú borðar baðkar á dag í 10 ár.. hitt og þetta.. blablabla það er flókið að fæðast í dag.. spurning að e-h fari að hanna leiðbeiningar fyrir lífið sem krakkar fá? það ætti að vera gróða vænt.. þetta er löngu farið út fyrir öll velsæmismörk.. þá er ég að tala um að feministar segja fólki hvernig það á að lifa og svo stórasystir... ogsvfr..."

Það var nú aldeilis! Sá sem þetta sagði "hatar konur", að mati Hildar. Ætli það sé vegna frasa í síðustu setningunni, "að feministar segja fólki hvernig það á að lifa og svo stórasystir..."? Höldum áfram.

"Já, það er oft ekkert grín að vera þekktur, en mér finnst það umhugsunarefni hve auðvelt það er orðið að ryðja karlmönnum úr vegi.  Það nægir að benda á þá og ásaka um nauðgun og þar með er málið í rauninni afgreitt.  Þó að viðkomandi verði ekki dæmdur sekur, er samt búið að rústa lífi hans.  Nú skilst mér t.d. að búið sé að fleygja Gilzneggernum úr starfi og hvernig sem þetta fer, verður þetta búið að valda honum gífurlegu tjóni.  Ofan á þetta vilja hörðustu feministarnir svo snúa sönnunarbirðinni við, þannig að ef maður sé kærður fyrir nauðgun, þá verði hann að sanna að hann sé saklaus ef hann á geta um frjálst höfuð strokið.

Svo getur auðvitað vel verið að maðurinn sé sekur, en það hefur ekki verið úr því skorið enn. "

Það er nefnilega það. Þessi hatar líka konur að mati femínistans Hildar. Þarna er reyndar að finna harða gagnrýni á femínista, en samt er þarna ekki að finna neitt nema málefnalega umfjöllun um atburði líðandi stundar. Fleira:

"Er greyið að fatta að jafnrétti er ekki það sem femínasistar og sendisveinar þeirra vilja, heldur misrétti í garð karla.
Fagna því að svona vitleysa sé kærð, enda væri gaman að sjá hvað femínasistar mundu segja ef þetta væri öfugt."

Aftur hörð gagnrýni á femínista, og kannski ósmekkleg, en að sá sem skrifar þetta hati konur? Hvernig skyldi það vera fengið út? Allavega, á þessum stað er að finna margt fleira af sama meiði - ummæli sem er óskiljanlegt að tengd séu við kvenhatur en eru fjandsamleg í garð femínista en ég tími ekki plássinu undir það allt.
Svona málflutningur, eða ofsóknir, er nokkuð dæmigerður fyrir femínista og aðra alræðishyggjusöfnuði ef út í það er farið. Markmið málflutnings/áróðurs alræðishyggjusafnaða er að ráðast að persónu andstæðingsins og hafa af honum æruna ef hægt er. Það þjónar tvennum tilgangi ef vel tekst til: sá sem atlagan beinist að verður ómarktækur í umræðunni, og aðrir hugsa sig tvisvar um áður en þeir voga sér að andmæla söfnuðinum. Hér sannast líka enn og aftur blekking sem femínistar hafa oft uppi, að barátta femínista beinist eingöngu gegn einstaklingum og hópum sem sýna af sér brjálæðislega fyrirlitningu á konum, og stuðla þannig að alls kyns óæskilegri hegðun, en ekki hinum breiða meirihluta karlmanna sem megi alveg hafa skoðanir sínar í friði. Annað kemur í ljós þegar á reynir. Ófrægingarherferð femínista beinist í ríkum mæli að þeim sem hafa það eitt til saka unnið að láta í ljósi málefnalegar skoðanir á ákveðnum málefnum sem femínistar samþykkja ekki. Í stuttu máli:

Gagnrýni á femínista = kvenhatur

Þetta er afar gagnleg formúla fyrir femínista. Það má hugsa sem flæðirit:

Öfgafullur málflutningur femínista -> aukin gagnrýni á femínista -> aukið "kvenhatur" -> enn öfgafyllri málflutningur femínista

Sannkölluð vinningsformúla!

Nefna má að Facebook hefur ítrekað lokað á aðgang Hildar vegna myndaalbúmsins svokallaða.

"Alvöru" karlhatur?

Nú spyr kannski einhver: en hvað með "alvöru" karlhatur? Alhæfingar um karlmenn og slíkt? Er það til? Svarið er, já svo sannarlega. Um það eru mörg dæmi. Sem dæmi má nefna áróðursherferð sem femínistar stóðu fyrir í ársbyrjun 2011 á síðum fréttablaðsins, þar sem yfirlýstir femínistar, allt karlmenn, birtu eina grein á dag yfir mánaðartímabil. Höfundarnir skrifuðu sem hópur sem kallar sig "Öðlingana"; meira lýsandi heiti væri "Nytsömu sakleysingjarnir". Við skulum skoða nokkur dæmi um það sem þar kom fram.

Gunnar Hersveinn skrifaði grein sem hann titlaði "Karlvæðing þjóðareigna":


Þar var meðal annars þetta að finna:

"Völd karla eru stofnanabundin og þeim er viðhaldið á hinum ýmsu sviðum samfélagsins. Konur eru ekki aðeins útilokaðar frá samráði í yfirráðakerfi karla heldur einnig frá þýðingarmiklum stjórnum í viðskiptalífinu og nefndum í stjórnsýslunni. Lýsandi dæmi um þetta er Framkvæmdanefnd um einkavæðingu, en þar sátu einungis sérvaldir karlmenn í þau fimmtán ár sem tilgreind eru á heimasíðu forsætisráðuneytis, árin 1992-2007."

"Einkavæðing íslenskra þjóðareigna má því með réttu kalla: einkavæðingu karla á eignum þjóðarinnar. Þetta er alvarlegt misrétti og sár móðgun gagnvart öllum sem unna jafnrétti og fyrri kynslóðum sem skópu þessar eignir. Hér var [um] skefjalausa valdkúgun að ræða."

"Einkavæðing karla merkir greinilega einhæfni og útilokun sjónarmiða og kemur í veg fyrir samráð og jöfnuð í samfélaginu. Fimmtán ára einræði örfárra karla í Framkvæmdanefnd um einkavæðingu var greinilega ekki æskilegt, heldur ávísun á mistök, yfirsjónir, þröngsýni, spillingu og hrun."

Þarna er að finna skýrar neikvæðar alhæfingar um karlmenn. Höfundur kennir karlmönnum, karlkyninu í heild, um tilteknar efnahagslegar ófarir í sögunni, og hvetur til þess að völd og áhrif karlmanna verði takmörkuð. Þetta kann að hljóma saklaust í eyrum margra, enda þykir það af einhverjum ástæðum ekki athugavert að vega að karlmönnum nú á dögum. Þetta skýrist betur ef lesandinn hugsar sér að það sem hér að ofan er sagt (eða annað í sama dúr) hefði verið sagt um konur. Þá kemur þetta aldeilis stökkvandi af blaðsíðunni sem blákalt hatur í garð eins kyns. Enn betra er kannski í þessi tilfelli að heimfæra textann upp á hatursáróður annars alræðishyggjusöfnuðar í garð annars þjóðfélagshóps, af ákveðnum ástæðum. Hér fyrir ofan vó Gunnar Hersveinn nefnilega að karlmönnum í nafni þess sem hann telur vera yfirráð og samsæri karla í atvinnulífinu. Það var nákvæmlega sú leið sem nasistar lögðu mesta áherslu á að nota til að útmála gyðinga sem kúgunarafl á 4. áratugnum. Sjáum hvernig textinn lítur þá út:

ATH: þrjú textabrot sem hér á eftir fylgja eru með breytingum mínum, Femmu Hrúts. Ekki á að líta á þau sem tilvitnun í Gunnar Hersvein!

"Völd gyðinga eru stofnanabundin og þeim er viðhaldið á hinum ýmsu sviðum samfélagsins. Þýskir (nasistar litu ekki á gyðinga sem þjóðverja) eru ekki aðeins útilokaðar frá samráði í yfirráðakerfi gyðinga heldur einnig frá þýðingarmiklum stjórnum í viðskiptalífinu og nefndum í stjórnsýslunni. Lýsandi dæmi um þetta er Framkvæmdanefnd um einkavæðingu, en þar sátu einungis sérvaldir gyðingar í þau fimmtán ár sem tilgreind eru á heimasíðu forsætisráðuneytis, árin 1992-2007."

"Einkavæðing íslenskra þjóðareigna má því með réttu kalla: einkavæðingu gyðinga á eignum [þýsku] þjóðarinnar. Þetta er alvarlegt misrétti og sár móðgun gagnvart öllum sem unna jafnrétti og fyrri kynslóðum sem skópu þessar eignir. Hér var [um] skefjalausa valdkúgun að ræða."

"Einkavæðing gyðinga merkir greinilega einhæfni og útilokun sjónarmiða og kemur í veg fyrir samráð og jöfnuð í samfélaginu. Fimmtán ára einræði örfárra gyðinga í Framkvæmdanefnd um einkavæðingu var greinilega ekki æskilegt, heldur ávísun á mistök, yfirsjónir, þröngsýni, spillingu og hrun."

Göbbels sjálfur hefði getað skrifað þetta. Það verður vart um villst að hér er á ferðinni stækur hatursáróður, og gæti jafnvel varðað við lög.

Annar höfundur í þessum hópi er Freyr Eyjólfsson. Hann skrifar:


"Karlmenn hafa verið ráðandi kyn í heiminum. Þeir hafa stjórnað með harðri hendi, oft með ofbeldi, eins og aðrir apafrændur sínir."

Þarna er skýr alhæfing um karlmenn sem kyn þar sem karlmönnum er kennt um harðstjórn og ofbeldi. Við skulum nú hafa það á hreinu samt að mér persónulega finnst ummæli eins og þessi tilvitnun í Frey ekki vera mjög alvarleg. Hins vegar yrði aldrei nokkurntímann samþykkt að viðlíka ummæli væri höfð uppi um konur. Ég er jafnréttissinni og því verður jafnt yfir alla að ganga.

Þriðji höfundurinn í þessum hópi er Óttar M. Norðfjörð. Hann skifar:


"Karlmenn, kannski hljómar þetta öfgafullt, en sú staðreynd að við erum karlmenn gerir okkur að sökudólgum. Hvers vegna? Því annað hvort ert þú einn þessara 16% karlmanna sem beita konur ofbeldi. Við þig vil ég einfaldlega segja: Éttu skít.

Eða þú ert einn hinna karlmannanna, og við erum sem betur fer í miklum meirihluta eða 84%. Við þig segi ég: Einhver vina þinna er að beita konuna sína ofbeldi. Þótt þú neitir að trúa því, þá sýnir tölfræðin það. Og það er í þínum verkahring að gera eitthvað í málinu. Þótt þú tilheyrir þessum 84% ertu ekki saklaus, því stundum er aðgerðarleysi líka glæpur. Að ójafnrétti og ofbeldi þrífist í samfélagi okkar er ekki bara sumum að kenna, það er öllum að kenna. Líka þér."

Leitun er að grófari og skýrari alhæfingu en er að finna hér fyrir ofan. Það er nóg að vera karlmaður til að vera sekur um ofbeldi! Líka þeir sem hafa aldrei beitt ofbeldi og aldrei orðið vitni að ofbeldi og aldrei öðlast vitneskju um ofbeldi í sínum ranni. Þeir eru samt sekir - af því að þeir eru karlmenn! Reyndar fer Óttar líka rangt með. Rannsóknin sem hann væntanlega er að vitna í segir ekkert um hlutfall þeirra karla sem beitir heimilisofbeldi, heldur um hlutfall kvenna sem eru þolendur - það er 16%. Það þýðir ekki að 16% karla fremji ofbeldið, tölfræðilega er nánast öruggt að það hlutfall er lægra:


Það ætti nú að liggja ljóst fyrir að áróður femínista samanstendur ásamt öðru af hreinræktuðu karlhatri. Ennfremur að skilgreining femínista á það hver er femínisti gildir ekki þegar á reynir, og að femínistar beina atlögum sínum jafnt að einstaklingum sem sýna af sér stæka kvenfyrirlitningu og þeim sem dirfast að gagnrýna femínista á málefnalegum nótum.

Góðar stundir!

Femma Hrúts

No comments:

Post a Comment